معرفت
یقینی
امری ممکن و بلکه فی‌الجمله متحقق است و این امر قابل استدلال نیست و ادعای
سوفسیطائیان و شک‌گرایان نادرست است. از طرف دیگر همه‌ی معرفت‌های انسان نیز یقینی
و مطابق با واقع نیست بلکه برخی صادق و برخی کاذب‌اند. حال سئوال می‌شود که چرا
برخی از معرفت‌های انسان صادق و خطاناپذیرند و برخی کاذب‌اند؟
از
جمله فلاسفه ای که درصدد یافتن راه حلی برای این سئوال بودند رنه دکارت فیلسوف عقل
گرای آلمانی است.
